Emily była poddawana kolejnym badaniom – próbkom krwi i tomografii komputerowej. Chętnie współpracowała, mając nadzieję na odpowiedzi. Jednak lekarze nie udzielali żadnych odpowiedzi, mówiąc medycznym żargonem, którego nie mogła pojąć. Sfrustrowana Emily błagała: „Proszę, czy ktoś może wyjaśnić, co się dzieje?”.
Lekarz wziął ją za rękę, a jego wyraz twarzy był pełen współczucia. „Nie jesteśmy jeszcze pewni. Ale dotrzemy do sedna sprawy, obiecuję. Spróbuj teraz odpocząć”. Emily opadła z powrotem, bardziej przerażona niż kiedykolwiek. Personel medyczny wyraźnie podejrzewał, że stało się z nią coś niepokojącego. Ale co? Przyjrzała się swoim wypaczonym dłoniom, czując się jak uwięziona w koszmarze. Przynajmniej była teraz otoczona ludźmi, zamiast tej zimnej, pustej plaży. Ale nigdy nie czuła się bardziej samotna i przerażona tym, co mogą przynieść nadchodzące dni.