Demencja jest często kojarzona z zanikami pamięci, gubieniem kluczy lub zapominaniem imion. W rzeczywistości jednak najwcześniejsze oznaki mogą być znacznie bardziej subtelne i nie zawsze związane z pamięcią. Te wczesne zmiany są łatwe do przeoczenia, szczególnie dla osób najbliższych osobie, która ich doświadcza.
Rodzina i przyjaciele często wyczuwają, że „coś jest nie tak” na długo przed pojawieniem się wyraźnego problemu. Zauważają niewielkie zmiany, które nie pasują do zwykłego sposobu działania danej osoby. Momenty te mogą być mylące, łatwe do odrzucenia lub przypisywane stresowi, starzeniu się lub zwykłemu rozproszeniu uwagi.
Biorąc pod uwagę, że demencja dotyka miliony ludzi rocznie, zrozumiałe jest, że wiele osób zastanawia się, kiedy kończy się nieszkodliwy upadek, a zaczyna prawdziwy znak ostrzegawczy. Granica nie jest zwykle wyznaczana przez jeden dramatyczny objaw, ale przez stopniową zmianę w czasie – i właśnie to sprawia, że wczesne rozpoznanie jest trudne.