Ważnym szczegółem jest to, że wiele osób cierpiących na demencję nie rozpoznaje własnego upadku. Na wczesnym etapie choroby świadomość problemu w mózgu często zanika. W rezultacie ludzie mogą odrzucać obawy lub irytować się, gdy są o nie pytani – zwykle nie z powodu uporu, ale dlatego, że naprawdę nie zauważają, że coś jest nie tak.
Subtelne, codzienne sygnały, które często pojawiają się jako pierwsze
Na najwcześniejszym etapie zmiany są zwykle niewielkie, ale nietypowe – „To po prostu nie jest takie jak on lub ona” Z czasem układają się one we wzór. Typowe wczesne oznaki obejmują:
- Zapominanie o ostatnich wydarzeniach lub spotkaniach
- Trudności z organizacją, planowaniem lub rozwiązywaniem problemów
- Utrata poczucia czasu lub miejsca
- Problemy ze zrozumieniem nowych urządzeń lub procedur
- Zmniejszona koncentracja
- Znajdowanie rzeczy w dziwnych miejscach
- Trudności ze znalezieniem właściwych słów
- Mniejsza inicjatywa lub motywacja
- Mniej empatii lub niezwykle tępych zachowań społecznych
Często to codzienne zadania ujawniają największe wskazówki: zapalony gracz, który nagle nie pamięta zasad gry, pewny siebie kucharz, który przypala posiłki, ponieważ wielozadaniowość stała się zbyt trudna, lub niegdyś bystry rozmówca, który teraz trzyma się powierzchownych wymian zdań.