Pomyślał o urodzinach, które przegapił. Szkolnych przedstawieniach. Wizytach w szpitalu. Nocach, kiedy płakali i porankach, kiedy i tak wstawali. Porzucił dwanaście istnień i nawet nie obejrzał się za siebie. A teraz, gdy rozkwitły, stało się jasne – nigdy nie potrzebowały go do rozwoju.
Tego wieczoru Lila opowiedziała wszystko swoim siostrom. Konfrontację w poczekalni. Desperację Justina. Jego wymówki. Kiedy Lucy to usłyszała, nie rozpłakała się. Przytaknęła cicho, z ciężkimi oczami, jakby jakieś dawno zamknięte drzwi zostały w końcu zamknięte na dobre.