Nie mógł jednak zabrać ze sobą śpiących dzieci. Musiały zostać w domu. Wzdychając, Pradeep zdał sobie sprawę, że musi poprosić matkę o kolejną przysługę, niezależnie od tego, co o tym myśli. Wiedział, że nigdy nie pozwoli mu zapomnieć o tym dniu, ale nie miał innego wyjścia.
Pradeep błagał więc matkę, by zaopiekowała się nim jeszcze przez jedną noc. Początkowo odmówiła, ale po uporczywych namowach zgodziła się. „Ale pamiętaj, to ostatni raz!” ostrzegła. Pradeep wiedział, że mówiła poważnie; nigdy nie cieszyła się z obowiązków bycia babcią. Zrozumiała jednak, że było to dla niego jedyne możliwe rozwiązanie, by połączyć się z żoną.