Oczy kobiety rozszerzyły się w szoku, a następnie napełniły łzami, gdy rozpoznała Evę. „Eva, moja słodka dziewczynko! – wykrzyknęła drżącym ze wzruszenia głosem. Uklękła, a jej ramiona otworzyły się szeroko, gdy Eva rzuciła się w nie, chowając twarz w znajomym uścisku.
Natalie i Adam patrzyli, ich oczy wypełniały się łzami, gdy Eva przylgnęła mocno do matki, szlochając w jej ramię. Maria delikatnie głaskała Evę po włosach, szepcząc kojące słowa w suahili. „Niliyakosa sana, binti yangu” – mruknęła.