Może to działało. Może już stawali się rodziną. Mimo to zauważyła pewne rzeczy. Małe rzeczy. Jak uszy Rangera drgały za każdym razem, gdy coś na zewnątrz trzasnęło lub pstryknęło. Jak ustawiał się między Lily a tylnymi drzwiami, gdy David otwierał je w nocy. Jak spał na korytarzu zamiast na swoim łóżku, jakby pilnował sypialni.
David zinterpretował to jako nadmierną czujność. Emily nie była pewna. Czasami miała wrażenie, że Ranger nie chroni domu. Miał wrażenie, jakby go badał. Pewnej nocy, po tym jak Lily zasnęła, Emily przeszła przez ciemny salon i znalazła go wpatrującego się przez przesuwane szklane drzwi na podwórko. Jego odbicie unosiło się obok niej, nieruchome i ostre.