Późnym rankiem, gdy David poszedł już do pracy, słońce przygrzało na tyle, że Emily postanowiła zabrać Lily na zewnątrz. „Tylko trochę świeżego powietrza, dobrze? – mruknęła, kładąc ją na trawie z jej czerwoną piłką. Ranger pokłusował za nimi, wykonując jedno powolne przejście wzdłuż ogrodzenia, zanim usiadł pod dębem, z półprzymkniętymi, ale czujnymi oczami.
Emily zdała sobie sprawę, że zapomniała kubka z wodą dla Lily. „Zostań tutaj, kochanie – powiedziała łagodnie, gładząc Rangera po głowie, gdy wracała do środka. Schowała się w kuchni tylko na chwilę – najwyżej trzydzieści sekund – otwierając szafkę, chwytając kubek, odkręcając kran. I wtedy to usłyszała. Pojedyncze, ciężkie uderzenie. Zaskoczony krzyk.