Ich poszukiwania zdawały się trwać w nieskończoność, a niekończący się piasek pod ich stopami wydawał się mapą straconych szans. Gdy słońce zaczęło zachodzić, zmieniając niebo na pomarańczowe i różowe, oboje ruszyli w drogę powrotną, czując ogromne rozczarowanie. Właśnie wtedy James to zauważył.
Gdy wracali do samochodu, James zauważył coś leżącego na ziemi. Na wpół zakopany w piasku w pobliżu ich samochodu był stary, zardzewiały wykrywacz metalu, który natychmiast wywołał migotanie rozpoznania. „To… To jego! – wykrzyknął, podnosząc go i pokazując Marii, która zakryła usta ze zdziwienia. „Musimy go znaleźć, zwrócić mu to i podziękować – powiedział James z determinacją w głosie.