„Powinna być wdzięczna. Ma całą stodołę dla siebie Claire ścisnął się żołądek. Próbowała to z siebie wydusić, ale głos jej się załamał, gdy powiedziała: – Zostałam. Na ponad rok. Porzuciłam pracę. Moje życie. O nic nie proszę. Ale nie zachowuj się tak, jakbym nie zarobiła więcej niż kurz i drzazgi Bryan wzruszył ramionami. „Nie zostałeś tu dla pieniędzy, prawda? Więc jakie to ma znaczenie?
Sam odchylił się do tyłu. „Rozejrzyj się, może znajdziesz tam coś błyszczącego Śmiech, który po tym nastąpił, drapał jak szkło. Claire odwróciła się i wyszła bez słowa. Tej nocy leżała obudzona w swojej dziecięcej sypialni, wpatrując się w wentylator na suficie.