Samantha odstawiła kubek z kawą na stolik w ogrodzie, wdychając rześkie poranne powietrze. Po drugiej stronie trawnika jej ukochany króliczek Pablo hasał wśród stokrotek, skacząc figlarnie za motylami. Uśmiechając się, Samantha wzięła powolny łyk kawy, delektując się spokojem słonecznego poranka.
Dzień był idealny – jasne słońce, delikatny wietrzyk, śpiew ptaków na drzewach. Samantha podniosła telefon, przewijając leniwie wiadomości, gdy ostry, wstrząsający pisk zburzył spokój. Spojrzała szybko w górę, serce jej zamarło i dostrzegła masywnego orła krążącego wysoko nad głową.
Przeszywający krzyk poruszył okolicę. Drzwi się otworzyły, sąsiedzi wylegli na ganki, wyciągając szyje w stronę nieba. Samantha stała zamrożona, a w jej klatce piersiowej zaciskał się węzeł niepokoju. Jeszcze o tym nie wiedziała, ale ten złoty poranek miał zamienić się w koszmar, którego nigdy nie zapomni.