Przyjaciel, który widział Shadow więcej niż raz, wspomniał o zatrudnieniu oficerów przyrody do zbadania sprawy. Żołądek Elise opadł, a jej uśmiech był wymuszony. Pospieszyła do domu, wtulając twarz w szyję Shadow. „Oni cię nie rozumieją – mruknęła. Nie mogła znieść myśli o wysłaniu Cienia do zoo, gdzie byłby zamknięty w ciasnej klatce.
Tej nocy, nie mogąc zasnąć, śniła o klatkach i karabinach, o Cieniu ciągniętym, gdy krzyczała. Obudziwszy się z ciężarem u stóp, Elise dotknęła jego futra, szepcząc obietnice, których nie była pewna, czy będzie w stanie dotrzymać. Miłość i strach stały się tym samym wiążącym łańcuchem.