Przygotowując prosty posiłek, obie kobiety wpadły w łatwy rytm, ale myśli Emily były daleko. Po kolacji, gdy usiadły do jedzenia, Emily nie mogła już dłużej się powstrzymywać. Zaczęła opowiadać Margaret o wszystkim, co wydarzyło się podczas rejsu – o mężczyźnie, który wyglądał jak Luke, o zamieszaniu i szoku.
Opowiedziała o kłótni, łzach i chwili, w której George wyjawił swoje imię. Opowiedziała Margaret, jak nie mogła przestać o tym myśleć, jak George wydawał się mieć ten sam śmiech, tę samą postawę, to samo ciepło, co Luke. Margaret słuchała uważnie, jej twarz była nieczytelna.