Emily została przeszkolona, jak rozproszyć tego typu sytuacje – zaoferować drinka, dać im przestrzeń, pozwolić im się uspokoić. Wiedziała, jak to zrobić. Potrafiła sobie z tym poradzić. Gdy podeszła do stolika pary, mężczyzna spojrzał na nią.
Przeszedł ją dreszcz. Jego twarz – jego rysy – było w nim coś tak znajomego. Sposób, w jaki siedział, sposób, w jaki na nią patrzył, sposób, w jaki jego uśmiech wykrzywiał się po jednej stronie. To było niemożliwe. On nie mógł być..