Elise bardziej słuchała niż doradzała. Więź, która zaczęła się od strachu o młodszą kobietę, przerodziła się w coś łagodniejszego. Były dwiema kobietami, które dzieliły lata, ale łączyło wyczerpanie i tajemnice, których żadna z nich nie potrafiła w pełni nazwać.
Pewnego popołudnia, gdy Olivia poprawiała kocyk dziecka, Elise zapytała ostrożnie: „Jesteś bezpieczna, kochanie?” Słowa zawisły ciężko w sterylnym powietrzu. Ręce Olivii zamarły w połowie składania, zanim odetchnęła. „Daniel jest… intensywny – powiedziała powoli. „Wszystko planuje. Chciał nawet nadać jej imię. Ale ona jest moją Nadzieją