Ranek nadszedł z napięciem tak gęstym, że przylgnęło do powietrza. Personel stał w gotowości z pistoletami usypiającymi, kajdankami i klatkami. Zachary nienawidził każdego elementu wyposażenia. Daisy szczekała zdezorientowana, gdy ją wyprowadzano, szarpiąc smycz. Młode ryczały, uderzając o kraty, desperacko pragnąc podążyć za nimi.
Zachary zmusił się, by iść obok Daisy, serce łomotało mu z każdym krokiem. Nie mógł patrzeć na dzikie oczy młodych, nie mógł znieść ich krzyków. Daisy przycisnęła się do niego, drżąca, ale posłuszna. Szeptał zachęty, głos mu się łamał. A kiedy ostatnia bariera zatrzasnęła się między nimi, zabrzmiało to jak zdrada ze stali.