Media podchwyciły temat. Pojawiły się nagłówki: „Tygrysy zbyt niebezpieczne?” „Cud w zoo staje się śmiertelny?” Protestujący zebrali się przed bramą, machając znakami, skandując o okrucieństwie i niebezpieczeństwie. Zachary unikał kamer, zakopując się w obowiązkach, ze ściągniętą twarzą. Każdy ryk z wybiegu wydawał się teraz wzmocniony, podsycając otaczającą ich burzę.
Noc po nocy przemierzał teren, zatrzymując się przy wybiegu tygrysów. Ich oczy błyszczały przez kraty, śledząc go z niepokojącą ostrością. Stał tam, z zapartym tchem w zimnym powietrzu i czuł na sobie ciężar nieuchronności. Coś nadchodziło. Nie mógł się zdecydować, czy to litość, czy zagłada.