Potem nastąpiły spotkania. W ciasnym biurze podniosły się gorące głosy. Młode można było hodować ręcznie, ale było to ryzykowne. Nawet jeśli karmienie mieszanką działało, noworodki potrzebowały miłości i ciepła matki. Argumenty dotyczące etyki i wykonalności zlewały się ze sobą. Zachary siedział cicho, zaprzątając sobie głowę tym problemem. Czy było coś, co mógł zrobić?
Tej nocy zadaniem Zachary’ego było nakarmienie młodych. Przez pierwsze kilka dni musiały być karmione przez całą dobę, co dwie godziny. Kiedy skończył pracę i wyszedł, zobaczył Daisy, jej inteligentne oczy wpatrzone w młode, przyciskające nos do szyby zagrody.