Samica słonia poruszała się rozważnymi krokami, a jej ogromne ciało falowało z wysiłku. Paul był zdumiony jej wytrzymałością. Pomimo widocznego bólu, szła naprzód, od czasu do czasu spoglądając za siebie i upewniając się, że wciąż za nią podąża. Tajemnica jej intencji pogłębiła się.
Po kilku napiętych minutach wyszli na małą polanę. Paul rozejrzał się zdezorientowany. Obszar wydawał się niczym niezwykłym – po prostu skrawek otwartej przestrzeni otoczony wysokimi drzewami. Słonica zatrzymała się i rozejrzała, a jej przygnębiony oddech stał się coraz bardziej wyraźny. Paul podążył za jej wzrokiem, zdziwiony.