Wiele lat później Paul powrócił do lasu deszczowego na kolejną wyprawę. Ku swojemu zdumieniu zauważył tę samą słonicę, która teraz prowadziła swoje stado z siłą i pewnością siebie. Ich oczy na chwilę się spotkały, a Paul poczuł przypływ wdzięczności za łączącą ich więź.
Podnosząc kamerę, by uchwycić ten moment, Paul wiedział, że ich historia będzie żyć dalej – świadectwo siły współczucia i trwałego ducha dzikiej przyrody. Las deszczowy odzyskał swoją królową, a Paul był zaszczycony, że mógł odegrać rolę w jej podróży.