Miłość pani Garcii do synów była oczywista, nawet w jej pełnym żalu wyznaniu. Z myślami wypełnionymi troską o Kevina, Natalie nie mogła pomóc, ale miała nadzieję, że jego dorastanie będzie lepsze niż dzieciństwo Winstona. Trzymając wizytówkę Kevina, zauważyła oznaki jego udanej kariery, wskazujące na to, że przezwyciężył wszelkie wcześniejsze trudności.
Natalie zastanawiała się, czy Kevin wie, że jest adoptowany i czy chce poznać swoją biologiczną matkę, a może nawet ją – swoją siostrzenicę. Natalie kręciło się w głowie od tego szokującego odkrycia, że jej tata ma brata bliźniaka. Spojrzała na panią Garcię, której łzy spływały po twarzy. Natalie delikatnie ścisnęła jej dłoń.