Scooby nie poszedł za nim. Nie gonił ani nie warczał. Pozostał tam, gdzie był, aż przestrzeń znów stała się bezpieczna, po czym cofnął się w stronę Betty i zniżył do jej poziomu.
Dopiero później Vanessa poczuła, że trzęsą jej się ręce. Scooby nie zachowywał się ani jak zwierzę domowe, ani jak dzikie zwierzę. Zachował się rozsądnie, prawie jak człowiek. Świadomość tego pozostała z nią.