W domu Betty położyła szczeniaka na podłodze i spojrzała na matkę. „Scooby”, powiedziała. Nie podała żadnego innego wyjaśnienia. Vanessa o nie nie prosiła. Po raz pierwszy w życiu okazała tyle uczucia żywej istocie.
Scooby odmawiał jedzenia, dopóki Betty nie usiadła w pobliżu. Kiedy Vanessa próbowała nakarmić go sama, odwrócił głowę. Dopiero gdy Betty usiadła obok niego, zaczął jeść, powoli i ostrożnie, jakby sprawdzając, czy ona tam pozostanie.