Jego ręce, które do tej pory spoczywały spokojnie po jego bokach, teraz lekko drżały, zdradzając jego nagły niepokój, gdy próbował zrozumieć sytuację. „Czy coś jest nie tak? – zaryzykował, a jego głos zabrzmiał niepewnie. Spojrzenie oficera pozostało niezachwiane, gdy odpowiedział: – Będziemy musieli omówić to poza samolotem, sir Jego ton nie przyjmował żadnych argumentów, przekazując poczucie pilności, które nie pozostawiało miejsca na wątpliwości.
W międzyczasie kobieta milczała, a jej oczy przeskakiwały między oficerami, odzwierciedlając mieszankę strachu i dezorientacji. Jedna z funkcjonariuszek wystąpiła naprzód, kładąc delikatnie dłoń na ramieniu kobiety jako sygnał, że nadszedł czas, aby się ruszyć. Po chwili wahania kobieta lekko skinęła głową, zgadzając się na niewypowiedziane polecenie funkcjonariuszki. Tym małym skinieniem głowy pokazała, że rozumie, że funkcjonariusz jest tam, aby pomóc i poczuła się nieco bezpieczniej, wiedząc, że jest zabierana w bezpieczniejsze miejsce.