Gdy ostatni pasażerowie opuścili pokład, Sandra została sama w samolocie, a cisza ogarnęła ją refleksją. Powtórzyła w myślach wydarzenia tego dnia, analizując swoje działania i zastanawiając się nad wyciągniętymi wnioskami. Było to upokarzające doświadczenie, które przypomniało jej o znaczeniu empatii, rozeznania i pokory w jej roli stewardesy.
W samotności pustej kabiny Sandra złożyła sobie cichą przysięgę – zawsze ufać swoim instynktom, ale łagodzić je współczuciem i zrozumieniem. Wiedziała, że błędy są nieuniknione, ale liczyło się to, jak na nie zareaguje.