Pewnej nocy Megan usiadła na podłodze w salonie, otoczona próbkami kolorów farb do korytarza na piętrze. Przerwała w połowie rozmowy, marszcząc brwi, gdy wąchała powietrze. „Znowu to jest”, powiedziała powoli. „Nie czujesz tego? Dziś jest silniejszy Daniel odłożył swoją tacę i wziął wdech. Kilka sekund później jego wyraz twarzy zmienił się.
„Okej – przyznał. „Tak, nie ma go w otworach wentylacyjnych. I nie pochodzi z piwnicy Megan stała, obracając się w powolnym kręgu, jakby triangulowała zapach. Zmarszczyła nos, a jej oczy zwęziły się ze skupienia. „Dochodzi stamtąd – powiedziała, wskazując na lewy róg za starym kaloryferem.