Dr Wilson obserwował Duke’a z oderwanym spojrzeniem, które wydawało się niemal analityczne. Susan zauważyła przedłużające się, niemal kliniczne spojrzenie w jego oczach, ale w swoim smutku odrzuciła to jako sztuczkę swojego zmartwionego umysłu.
Oddech Duke’a stał się słabszy, a powaga chwili mocno dotknęła Susan. Wychowała go od szczeniaka, a teraz to ostatnie pożegnanie było jak utrata części własnego serca.