Podeszła, by złożyć zamówienie. „To w zasadzie cukierek” – powiedziała, patrząc na jego napój. „Mówi to kobieta zamawiająca banana z masłem orzechowym” – odparł. Uśmiechnęła się. „Touché.” Wymiana zdań trwała może minutę.
Wychodząc, pomachał jej na pożegnanie. To powinien być koniec. Ale ta interakcja towarzyszyła jej przez całe okrążenia, siedząc gdzieś tuż za zwykłym rytmem jej myśli. Trzy dni później Maya kończyła swój trening siłowy w skrzydle fizykoterapii szpitala, kiedy znów go zobaczyła.