Po raz pierwszy poczuła niepokojące uczucie, że siedzi na czymś żywym – niespokojnym, czekającym. Gdy patrzyła, jak geolog znów śpi, zdała sobie sprawę, że to nie był tylko powrót do zdrowia. To była wiadomość, wciąż pogrzebana pod latami ciszy i zakodowanej mowy.
Helen złożyła formalny wniosek do archiwum uniwersyteckiego o udostępnienie notatek z badań Warda. Odpowiedź nadeszła w ciągu godziny: Dostęp ograniczony. Poufne badania finansowane przez przemysł. Obawy dotyczące odpowiedzialności. Wpatrywała się w odmowę, serce biło jej szybciej. Cokolwiek odkrył, nie zostało po prostu utracone; ktoś umieścił to za zamkniętymi drzwiami.