Pewnego ranka, podczas rzadkiej chwili jasności, Helen spróbowała ponownie. „Czy pamiętasz swoje imię?” Zmarszczył brwi, a jego usta ułożyły się w dźwięk, który zabolał. „Cal…” wyszeptał. „Cal…”, a potem przekształciło się w „kaldera”, słowo rozpadło się na dwie części, gdy jego ciało zwiotczało, odpływając z powrotem w sen.
Pielęgniarka zaśmiała się cicho. „Bóg wie, że to dziwne imię.” Helen nie roześmiała się. To słowo nie dawało jej spokoju. Tego wieczoru, długo po obchodzie, sprawdziła to słowo. Krater wulkaniczny powstały w wyniku zapadnięcia się po erupcji. Zapadnięcie. Erupcja. Dlaczego każdy fragment jego języka krążył wokół niebezpieczeństwa? Kim był ten człowiek?