Evelyn przesunęła po stole małą kopertę z gotówką. „To niewiele – przyznała. „Ale wystarczy na benzynę i motel lub dwa. Nigdy nie przestałam odkładać trochę na wszelki wypadek. Chciałabym, żeby to było dla niego. Dla Davida. Weź kopertę i zwróć ją, gdy uzyskasz odpowiedzi
Margaret niechętnie schowała pieniądze do torby. W drodze do domu ciężar tego zadania przygniótł ją. Nie spodziewała się odpowiedzialności, a jedynie zepsutego Benza, którego zakupu już w połowie żałowała. A jednak teraz wiozła na siedzeniu pasażera dziesięciolecia pytań bez odpowiedzi.