Idąc do domu, miała wrażenie, że ziemia się pod nią poruszyła. Stara blizna po operacji? Jak to mogło być prawdą? Wspomnienia z dzieciństwa przewijały się przez jej umysł, wizyty w szpitalu z powodu przeziębienia, szczepień, zwykłych zadrapań i gorączki. Nigdy operacji czy sterylnego teatru, który opisywał. Przynajmniej nic takiego nie pamiętała.
Tej nocy ponownie skonfrontowała się z rodzicami. „Jesteście pewni? Nic, kiedy byłam mała? Nawet w nagłych wypadkach?” Spojrzeli na siebie, po czym potrząsnęli głowami bardziej stanowczo niż wcześniej. „Nie, kochanie. Absolutnie nie. Pamiętałabyś.” Ich pewność brzmiała pusto, jak aktorzy powtarzający kwestie w niewłaściwej scenie.