Próbowała powiedzieć o tym bliskiej przyjaciółce, licząc na jasność sytuacji. Przy herbacie wyjaśniła wszystko, drżącym głosem. Jej przyjaciółka zmarszczyła brwi, po czym powiedziała cicho: „Może po prostu nie pamiętasz. Dzieci zapominają różne rzeczy. Może twoi rodzice myśleli, że to nie było ważne” Ale ta teoria tylko pogłębiła jej dezorientację. Jak mogła zapomnieć o operacji? Jak mogli uznać ją za nieistotną?
Tego wieczoru, jej mąż znalazł ją ponownie wpatrującą się w stare fotografie. „Torturujesz się, Lindo” – wyszeptał, biorąc dziecko w ramiona. Ale ona potrząsnęła głową. „Nie. Ktoś mnie okłamuje. Tylko jeszcze nie wiem kto W jej głosie brzmiała stalowa nuta, której wcześniej nie słyszał.