Tego wieczoru James usiadł z Anną, wyjaśniając najdelikatniej jak potrafił. „Czasami ludzie z tej samej rodziny wyglądają trochę inaczej – powiedział, głaszcząc ją po włosach. „Ale to nie znaczy, że nic nas nie łączy. Twoja siostra jest wyjątkowa, tak jak ty
Anna zdawała się rozumieć, jej twarz rozjaśniła się, gdy spojrzała na swoją młodszą siostrę. „Jest inna, ale wciąż jest moją siostrą – powiedziała z przekonaniem. James uśmiechnął się, czując jak ciężar spada mu z ramion. „Dokładnie – powiedział. „I mamy szczęście, że ją mamy