W drodze do domu dręczyło go poczucie winy. Jeśli się bała, jeśli miała kłopoty, to jego głupi żart z paszportem mógł jeszcze bardziej narazić ją na niebezpieczeństwo. Powtarzał w kółko jej milczenie, aż stało się nie do zniesienia.
Później strach przerodził się w coś zbyt ciężkiego do udźwignięcia. Drżącymi rękami zadzwonił na policję, wyjaśniając, że Clara zniknęła, jest nieosiągalna i prawdopodobnie zagrożona. Nie obchodziło go, jak irracjonalnie to zabrzmi. Potrzebował pomocy, zanim strach całkowicie go pochłonie.