Terapia rozpoczęła się powoli, każda sesja zdzierała warstwy zaprzeczenia, które zbudował, aby przetrwać złamane serce. Zmusił się, by usiąść ze wspomnieniami, które pogrzebał, konfrontując się z cichym bólem, który pomylił z tymczasowym dystansem.
Zebrał resztki rzeczy Clary – szczoteczkę do zębów, koszulki, do połowy zużytą butelkę szamponu. Zdał sobie sprawę, że były to po prostu rzeczy, na których zabraniu jej nie zależało. Nie miały żadnego ukrytego znaczenia, żadnej wskazówki.