„Myślisz, że wiedziała, że jej pomożemy? Zapytał Elias. Henrik nie odpowiedział od razu. Po prostu wpatrywał się w burzę, patrząc w dal. „Myślę, że miała nadzieję Gdy „Miłosierdzie Odyna” dotarło do Zatoki Holm, młode przestało się trząść.
To przeraziło Eliasa bardziej niż cokolwiek innego. Owinął je w każdy wolny koc, jaki mieli, przytulił do piersi, szeptał do niego jak do własnej krwi. Ale drugiego dnia żeglugi przez przerzedzający się lód i spokojniejsze wody, mały niedźwiadek znieruchomiał – jego maleńka klatka piersiowa ledwo się unosiła, a oczy były na wpół przymknięte.