Pomyślał o urodzinach, które przegapił. Szkolnych przedstawieniach. Wizytach w szpitalu. Nocach, kiedy płakali i porankach, kiedy i tak wstawali. Porzucił siedem żyć, zanim jeszcze się zaczęły. A teraz, gdy rozkwitły, stało się jasne – nigdy nie potrzebowały go do rozwoju.
Jules opowiedział rodzeństwu wszystko tego wieczoru. Konfrontację w poczekalni. Desperację Vincenta. Jego wymówki. Kiedy Linda to usłyszała, nie płakała. Przytaknęła cicho, z ciężkimi oczami, jakby jakieś dawno zamknięte drzwi zostały w końcu zamknięte na dobre.