Maya zamknęła za sobą drzwi i oparła się o nie, jej umysł szalał. Nie mogła tak po prostu zostawić psa na zewnątrz, gdy nadciągała burza, ale groźba ugryzienia lub czegoś gorszego pojawiła się w jej myślach.
Gdyby została ranna, kto mógłby jej pomóc? Była sama i nie miała nikogo, kto mógłby się nią zaopiekować, gdyby coś poszło nie tak. Perspektywa złego upadku lub poważnego ugryzienia była nie tylko bolesna – mogła być katastrofalna w skutkach.