Słowa lekarza były jak zakłócenia. Białaczka. Agresywna. Natychmiastowe leczenie. Wyłapywała fragmenty – chemioterapia, szpik kostny, rokowania – słowa, które składały się w coś zbyt dużego, by je przetworzyć.
Przez chwilę wydawało jej się, że widzi litość w oczach Evana, ale zniknęła tak szybko, że zastanawiała się, czy jej się to nie przywidziało. Ścisnął jej dłoń. „Będziemy z tym walczyć – powiedział. „Wyzdrowiejesz. Obiecuję.” Uwierzyła mu.