„Dobrze zrobiłeś dzwoniąc do mnie – zapewnił oficer. „Pomoc będzie za kilka minut. Nie rozłączaj się. Twoim zadaniem jest chronić rodzinę, pozostając z nią. Moim jest poradzenie sobie z kimkolwiek, kto jest w twoim domu” Daniel skinął głową, choć oficer nie mógł tego zobaczyć. „Tylko się pospiesz
Ale kiedy się rozłączył, instynkt walczył z rozsądkiem. Każde skrzypnięcie poniżej brzmiało bliżej, każdy cień w szczelinie drzwi był ciemniejszy. Puls szumiał mu w uszach. Pomimo ostrzeżenia, jego nogi poniosły go w kierunku schodów – ponieważ nie mógł czekać, podczas gdy niebezpieczeństwo grasowało pod jego dachem.