W środku odkryła zniszczone przez wodę fotografie, z pozaginanymi rogami i rozmazanymi obrazami. Ze zniszczonego papieru spoglądały na nią niewyraźne sylwetki ludzi – być może matki, ojca i małego dziecka. Następnie podniosła stos czasopism owiniętych w materiał. Na najwyższej okładce widniał niewyraźny napis „1939”
Strony wpisów w dzienniku opisywały strach rodziny przed globalną wojną i możliwością ataków z powietrza. Jeden z fragmentów opowiadał o gorączkowych nocach spędzonych na słuchaniu komunikatów radiowych, nie mając pewności, czy pewnego dnia nie spadną bomby. Choć Stany Zjednoczone nie zostały mocno zbombardowane, sam strach zepchnął ich do podziemia.