Kiedy pojawiły się drinki, Amelia zmusiła się do śmiechu i zaangażowania w rozmowę, a jej umysł skupił się na jej planie. Uniosła szklankę, po czym udała, że się potknęła i wylała drinka na siebie. „O mój Boże – wykrzyknęła, wyglądając na zakłopotaną i speszoną.
Jonathan odchylił się do tyłu, a na jego twarzy pojawiła się nutka irytacji. Amelia wytarła swoje ubranie, zachowując się tak, jakby rozlanie było wypadkiem. Kelner podbiegł z chusteczkami, oferując pomoc. Amelia dostrzegła swoją szansę i wykorzystała ją.