Bez wahania podążyła za nim, a drzewa rozmyły się, gdy zatrzymała wzrok na dziwnym obiekcie w kształcie dysku. Poruszał się celowo, wciągając ją głębiej w las. Z każdym krokiem czuła zarówno strach, jak i podekscytowanie, napędzane potrzebą odpowiedzi.
Ale tak jak poprzednio, kula dotarła do klifu i w jednej chwili zniknęła. W jednej chwili był tam, a w następnej już go nie było. Theresa stała na skraju klifu, wpatrując się w otchłań, a serce waliło jej w piersi. Znów została sama, bez odpowiedzi.