Gdy Emily chodziła niespokojnie po pustym domu, nagle pojawiło się wspomnienie. Jej siostra! Wcześniej jej siostra Sophia wyjechała na nocowanie do domu przyjaciółki, kilka przecznic dalej. W całym tym chaosie Emily zupełnie o tym zapomniała. Wydała okrzyk ulgi. Jeśli ktokolwiek mógł pomóc jej zrozumieć ten koszmar, była to jej młodsza siostra. Sophia była tą racjonalną, rozwiązującą problemy w rodzinie.
Emily chwyciła swój telefon i klucze i wybiegła przez drzwi, nawet nie zawracając sobie głowy zamykaniem. Pośpieszyła ulicą w kierunku domu przyjaciółki Sophii, niemal biegnąc w desperacji. Czy w końcu uzyska jakieś odpowiedzi? Gdy dom pojawił się w zasięgu wzroku, Emily poczuła pierwszy promyk nadziei, jaki miała przez cały dzień. W środku rozbłysło ciepłe światło. Ludzie musieli być w domu.