Tina skinęła głową, jej decyzja umocniła się w jej sercu. W jej umyśle pojawiło się wspomnienie rannego stworzenia w szkole, którego załzawione oczy błagały o pomoc. „Masz rację. Musimy ich uratować. Jeśli wilk nas tu przyprowadził, to pewnie po to, by prosić o pomoc
Serce Tiny waliło, gdy krzyczała do Jamesa: „Wyciągnę stamtąd zarówno ciebie, jak i te stworzenia! Trzymaj się!” Wiedziała, że musi szybko wymyślić jakiś plan. Rozglądając się rozpaczliwie, zauważyła duże drzewo w pobliżu. Wpadła na pomysł – mogła użyć go do zakotwiczenia liny.