Nawiązała pogawędkę z pielęgniarkami, subtelnie sondując, czy coś się nie dzieje. Uśmiechały się i grzecznie odpowiadały na jej pytania, ale Jennifer wyczuwała subtelną ostrożność w ich oczach.
Czy coś ukrywały? A może po prostu widziała cienie tam, gdzie ich nie było? Pewnego wieczoru Jennifer błąkała się po szpitalnych korytarzach, udając, że czeka na wizytę. Była ostrożna, udając, że jest pochłonięta swoim telefonem, jednocześnie obserwując otoczenie.