Pędziła w kierunku miasta, z białymi knykciami na kierownicy, a każde drżenie z tylnego siedzenia przyciągało jej wzrok do lusterka wstecznego. Dyspozytor połączył ją z doktorem Evanem Hallettem, który mówił spokojnymi fragmentami – „Mała klinika, tak, przywieźcie ją prosto tutaj, trzymajcie w cieple” Jego opanowanie uspokoiło jej drżący oddech, ale strach zgęstniał.
Opony zatrzeszczały, gdy wjechała na żwirowy parking za jednopiętrową kliniką. Tessa wyskoczyła na zewnątrz z nosidełkiem przyciśniętym do piersi i uderzyła łokciem w szklane drzwi. Recepcjonistka zauważyła czarne zawiniątko, zbladła i nacisnęła brzęczyk alarmowy, który zalał korytarz alarmami.