Laura i Sindy nadal miały swoje specjalne wycieczki. Ale teraz było między nimi coś bardziej wyjątkowego. Laura była nie tylko siostrą Sindy, ale także jej mamą. Każdy śmiech i uścisk znaczy teraz więcej. Ich więź była silniejsza niż kiedykolwiek.
Pewnego dnia Sindy zaczęła nazywać Laurę „mamą”. To było właściwe. Rodzina była teraz szczęśliwsza, bez tajemnic. Każdy dzień był jaśniejszy, wypełniony miłością i śmiechem. W końcu byli prawdziwą rodziną. Prawda pozwoliła im w pełni się kochać.